جشن نوروز
جشن و آیین نوروز یکی از نماد های فرهنگ ایرانی است که با وجود زمان درازی که از عمر آن می گذرد، همچنان پابرجا مانده و ارزش های نهفته در آن از نسلی به نسلی دیگر منتقل شده است.
نوروز در شاهنامه با همان روایتی میآید که رسمیت دارد و به شاهی انتساب مییابد که به رغم کوشندگی برای فراهم آوردن جاودانگی در شهریاری خویش تسلیم مرگ میشود، یعنی جمشید.
نوروز به عنوان کهنترین و برترین نماد فرهنگی ایران، آیینی مورد قبول و خوشایند برای تمام اقلیت های ایرانی است و به همین دلیل در مقوله نظم فرهنگی می تواند کارکرد مفیدی در جهت نزدیکی اقوام ایرانی و همبستگی ملی ایجاد کند. نوروز جشن طبیعت، جشن آفرینش، جشن پیروزی نور بر ظلمت و گسترش بنیاد ها و عناصر مدنیت بوده است.
حاجی فیروز در فرهنگ ایران
حاجی فیروز یکی از کهن ترین اسطوره های فرهنگ عامیانه است که هر سال ظهورش آمدن بهار و پایان زمستان را نوید می دهد . در متون تاریخی از وی با عناوین «پیروز» ، «خجسته» ، «آتش افروز» ، «خواجه پیروز» یاد شده و برخی منابع آن را به عصر ساسانی نسبت داده اند : از چند روز پیش از نوروز ، گوسان های شاهی با عَلَمِ عید در شهر می گشتند و فرارسیدن نوروز را با موسیقی و سرود به مردم رسانده و هزینۀ عید را از آنان می گرفتند.
رنگ قرمز لباس ، کفش نوک تیز ، روی سیاه ، دایرۀ زنگی ، آواز و رقص از ویژگی های حاجی فیروز است . در منابع تاریخی دلایل متعددی برای سیاهی او ذکر شده است عده ای ایت سیاهی را مربوط به یکی دانستن حاجی فیروز با آتش افروزهای پیش از اسلام می دانند زیرا آن ها نیز صورت سیاه و لباس قرمز داشتند . روایتی دیگر از کولی های زمان بهرام گور می گوید که آنان نیز مانند حاجی فیروز نزدیک بهار با رقص و آواز مشغول مژده دادن ، مژده گرفتن و شایعه پراکنی بودند.
شایعات پرطرفدار امروز
آیا در سال جدید:
- بنزین گران می شود؟
- نوسانات ارز پرفراز و نشیب خواهد بود؟
- اجاره خانه به قیمت خرید خانه نزدیک تر می شود؟