تاریخچه موتوردیزل

   در سال 1897 اولین موتور دیزلی جهان توسط رودولف دیزل در آکسبورگ آلمان ساخته شد. موتورهای بخار در آن زمان هم چنان از پرمصرف ترین موتورها در صنایع بزرگ بودند. رودولف دیزل در پاریس متولد و بزرگ شد اما بعدا به علت جنگ جهانی آلمان و فرانسه به انگلیس رفت. او پس از آنکه دوران تحصیلات دانشگاهی خود را آنجا گذراند در سال 1885 به پاریس بازگشت و طراحی موتورهای احتراق تراکمی را آغاز کرد.

   ایده اصلی این طراحی این بود که بدون استفاده از جرقه براساس فشار تراکم مخلوط سوخت و هوا داخل موتور دچار احتراق شود. این ایده جدید با نام موتور احتراق تراکمی داخلی شهرت یافت.

   رودولف دیزل معتقد بود این سیستم می تواند 75 درصد از انرژی گرمایی را به انرژی مفید تبدیل کند. اما تلاش او برای دستیابی به بازده مطلوب بی فایده بود. موتورهای تولید شده اولیه فقط 25 درصد بازده مفید داشتند، اما همین میزان بازده 2 برابر بهتر از دیگر موتورها بود. نسل اولیه موتورهای دیزل دوام و کارایی خوبی نداشتند به همین دلیل خریداران موتورها را بازگردانند. بنابراین رودولف دیزل در اختراع خود تغییر ایجاد کرد و درنهایت از موتور او در سال 1904 در نیرو دریایی کشور فرانسه بر روی زیردریایی ها استفاده شد.

   بعد از رودولف دیزل، دیگر شرکت ها مسیر او را ادامه دادند و موتورهای جدید ارائه کردند. پس از جنگ جهانی اول موتور دیزل بسیار مورد استفاده قرار گرفت. اولین کامیون های دیزلی در دهه 1920 به بازار وارد شدند. سپس در سال 1930 در اولین نسل از قطارها از این موتورها استفاده شد.

پس از آن در سال 1939 در یک چهارم از کشتی ها و شناورهای فعال در آب های جهان از موتور دیزل استفاده شد. هم اکنون در سطح گسترده تری از این موتور استفاده می شود. دیزل ژنراتورها که تامین کننده های رایج برق اضطراری هستند مجهز به این موتور می باشند. بسیاری از مراکز مانند بیمارستان ها، سازمان ها، ادارات و… از این دستگاه استفاده می کنند.

 

 

برندهای معتبردیزل

• Caterpillar (کاترپیلار)

• VOLVO (ولوو)

• Cummins (کامینز)

• Perkins (پرکینز)

• Volvo Penta (ولوو پنتا)

• LOVOL (لوول)

• Dorman (دورمن)

• Deutz (دویتس)

• MAN (مان)

• SCANIA (اسکانیا)

 

تاریخچه ژنراتور

ژنراتوری که ما امروز می شناسیم از کار مایکل فارادی و جوزف هنری در دهه 1830 شکل گرفت. این دو مخترع پدیده های القای الکترومغناطیسی را که اکنون به عنوان “قانون فارادی” شناخته می شود کشف و ثبت کردند. این اصل بیان می کند که یک نیروی الکتروموتور در یک رسانای الکتریکی ایجاد می شود که یک جریان مغناطیسی متفاوت را در بر می گیرد. بر این اساس فارادی همچنین اولین ژنراتور الکترومغناطیسی – دیسک فارادی را ساخت.

کلمه قانون فارادی گسترش یافت و در سال 1832 هیپولیت پیکسی فرانسوی اولین ژنراتور دینام را ساخت. مدل او ، پالس های الکتریسیته ایجاد کرد که بدون جریان جدا شده اند. به طور اتفاقی ، او همچنین اولین آلترناتور را ایجاد کرد. او نمی دانست با تغییر جریان چه کند بنابراین روی تلاش برای حذف جریان متناوب برای به دست آوردن قدرت DC تمرکز کرد.

در حالی که دینامو اولین ژنراتور الکتریکی بود که می توانست برای صنعت نیرو تولید کند ، در 30 سال آینده باتری همچنان قدرتمندترین راه برای تأمین برق بود و حتی باتری هم مشکل داشت. یک قطار الکتریکی با باتری از واشنگتن دی سی به بالتیمور ، خراب شد و باعث شرمساری شدید در زمینه جدید برق شد. پس از اتلاف میلیون ها دلار ، بخار قدیمی هنوز منبع قدرت بهتری بود. مهندسان هنوز راه درازی در پیش داشتند تا برق را قابل اعتماد و پایدار جلوه دهند.

آنتونیو پاچینوتی در سال 1860 یک دینامو ایجاد کرد که برای اولین بار قدرت DC دائمی را تأمین می کرد. چند سال بعد ورنر فون زیمنس و چارلز ویتستون با استفاده از یک آهنربای الکتریکی خودکار به جای آهنربای دائمی ضعیف یک دیناموی قوی تر و مفیدتر ایجاد کردند.

 

نقطه عطف

همه چیز از نظر برق روشن و شفاف تر بود و در سال 1871 نقطه عطفی به دست آمد. زنوب گرام میدان مغناطیسی را با یک هسته آهن پر کرد که مسیر بهتری برای شار مغناطیسی ایجاد کرد. این امر قدرت دینام را تا جایی افزایش داد که برای بسیاری از برنامه های تجاری قابل استفاده باشد. اختراع گرام باعث ایجاد انفجار طرح های جدید در دینامو شد . اما تنها تعداد کمی از آنها در کارآیی ، برتر بودند. معتبرترین و کارآمدترین طرح دینامو به چارلز براش آمریکایی در سال 1876 اختصاص یافت. اختراع او از طریق شرکت تامین تلگراف به فروش رسید.