تکنیکهای کاهش اتلاف ضایعات

تکنیک هایی را کشف کنید که شرکت‌های پیشرو در مسیر خود به سمت اتلاف صفر استفاده می‌کنند

در صنعت غذا و نوشیدنی، ما به طور فزاینده ای از ردپای محیطی خود آگاه هستیم . ضایعات مواد غذایی بخش بزرگی از آن را تشکیل می دهند. یک چهارم از گازهای گلخانه ای تولید مواد غذایی به هدر می رود از ضررهای زنجیره تامین یا مصرف کنندگان. واضح است که برای کاهش انتشار گازهای گلخانه‌ای، باید از هدر رفتن مواد غذایی جلوگیری کنیم . شرکت‌های پیشرو در سراسر بخش در حال اتخاذ استراتژی‌های کاهش زباله برای این کار هستند.

اما معنی صفر ضایعات در تولید مواد غذایی و نوشیدنی چیست؟ و چه ابتکارات و راه حل هایی برای مقابله با ضایعات موفق هستند. روبرتو فرانچیتی، معاون اجرایی، خدمات و کیفیت در تترا پاک، پاسخ هایی دارد.

روبرتو توضیح می‌دهد: «ضایعات صفر حرکتی رو به رشد در میان مصرف‌کنندگانی است که عادت‌هایی مانند امتناع از کیسه‌های پلاستیکی یا کمپوست کردن زباله‌های غذایی را اتخاذ می‌کنند.و در ادامه  می گوید  «اما در تولید مواد غذایی، فراتر از عادات جدید به اجرای شیوه‌های پایدارتر در سراسر تولید و کل زنجیره تأمین می‌رود.»

پرداختن به چرخه عمر محصول

این نه تنها به معنای حذف ضایعات در طول فرآیند تولید است، بلکه به معنی تفکر در کل چرخه عمر محصول است  .  از چگونگی ایجاد زباله در تهیه مواد خام تا آنچه در پایان عمر محصول اتفاق می افتد . زباله های صفر همچنین شامل انتشار کربن و انرژی، هدر رفتن آب و حتی اتلاف زمان     می شود. روبرتو می‌گوید: «ضایعات صفر جاه‌طلبی است که هیچ شرکتی نمی‌تواند یک شبه به آن دست یابد».

“این سفری است که توسط یک سری ابتکارات در شرکت هدایت می شود و با نقاط عطف افزایشی مشخص شده است.” او به پنج ابتکار کلیدی اشاره می کند که بسیاری از مشتریان تترا پک را در سفر خود به سمت زباله صفر به کار می گیرند:

1. توانمندسازی نیروی کار با ابزار مناسب

روبرتو می‌گوید: «همانند هر تغییر فرهنگی در یک شرکت، اتلاف صفر با طرز فکر درست شروع می‌شود . در سرتاسر سازمان، کارکنان باید از هدر رفت آگاه باشند و کاهش آن باید یک هدف مشترک باشد. هنگامی که هدف تعیین شد، کارگران به ابزارها و فناوری هایی نیاز دارند که آنها را قادر می سازد تا تصمیمات بهتری بگیرند و اقداماتی را برای کنترل ضایعات انجام دهند.

ابزارهایی مانند اتصال و بینش داده، کارگران را قادر می‌سازد تا بر خطوط عملیاتی خود به طور یکپارچه نظارت کنند و به آن‌ها اجازه می‌دهد تصمیمات آگاهانه‌تری بگیرند و به طور کلی‌تری با محصول خود درگیر شوند. به نوبه خود، این ابزارها به مدیران کارخانه اجازه می‌دهند تا به وضوح ببینند کدام خطوط در زمان واقعی عملکرد ناکارآمدی دارند یا قبل از وقوع خرابی پیش‌بینی کنند. و هوش مصنوعی و یادگیری ماشینی می توانند اطلاعاتی را برای تصمیم گیری سریع برای کاهش این تلفات فراهم کنند.

2. تولید بر اساس تقاضا فرآیندهای دایره ای را امکان پذیر می کند

برای مقابله با تقاضای فزاینده برای تنوع محصول، تولیدکنندگان مواد غذایی و نوشیدنی به دنبال توسعه محصولات سفارشی با هزینه تولید انبوه هستند. این بدان معناست که به سمت خطوط تولید منعطف تر حرکت کنیم. روبرتو می‌گوید: «با استفاده از بینش‌های مبتنی بر داده، تولیدکنندگان می‌توانند تقاضاهای مشتری در طول زمان را در حال تغییر پیش‌بینی کنند.

این بینش به تولید بیشتر «بر اساس تقاضا» کمک می‌کند، و کارخانه‌ها را قادر می‌سازد تا به سمت یک فرآیند دایره‌ای‌تر کار کنند و تنها با تولید آنچه مورد استفاده قرار می‌گیرد و حذف هرچه بیشتر ضایعات ممکن است.»

به عنوان مثال، یک تولید کننده آبمیوه آمریکایی یک برنامه نگهداری کلی سفارشی مبتنی بر داده را اتخاذ کرد. نتیجه بهبود 60% -65% در OEE (Overall Equipment Effectiveness)، کاهش ~10% در صرفه جویی در هزینه عملیاتی و بیش از 5% در کاهش ضایعات بود.

3. استفاده از تجهیزات دست دوم باعث کاهش CO2 می شود

علاوه بر ابزارها و فناوری‌های دیجیتال، بسیاری از تولیدکنندگان مواد غذایی از تجهیزات نوسازی شده استفاده می‌کنند به جای اینکه صرفاً جدید بخرند. این نه تنها باعث صرفه جویی در هزینه های سرمایه گذاری می شود، بلکه قطعات و مواد را نیز در حال استفاده و خارج از زباله سوز یا محل دفن زباله نگه می دارد.

روبرتو می‌گوید: «برای مثال در صنایع دیگر، مانند صنعت معدن، استفاده مجدد از تجهیزات استاندارد است، و اکنون شاهد هستیم که تولیدکنندگان مواد غذایی این روش را با تمایل بیشتری اتخاذ می‌کنند. علاوه بر کاهش ضایعات، استفاده از تجهیزات دست دوم یک راه خوب برای کاهش CO2 و بهبود کل ردپای محیطی شما است.

4. انتخاب صحیح مواد می تواند قابلیت بازیافت را افزایش دهد

استفاده از مواد خام کمتر و افزایش مقدار مواد بازیافتی نیز در دستور کار تولیدکنندگان مواد غذایی بدون ضایعات است. به عنوان مثال، بسیاری از آنها از کاغذ و مقوا در جایی استفاده می کنند که چند سال پیش از پلاستیک استفاده می کردند.

روبرتو می‌گوید: «بسیاری از مشتریان ما به‌جای طرح‌های پیچیده و چند ماده‌ای که جداسازی و شکستن آن‌ها دشوار است، موادی می‌خواهند که به راحتی قابل بازیافت باشند». به همین دلیل است که تمرکز ما بر جایگزینی فویل آلومینیومی در بسته‌های آسپتیک با یک جایگزین تجدیدپذیر و افزایش قابلیت بازیافت بسته‌های کارتن است. این به تولیدکنندگان فرصت دیگری برای کاهش ضایعات در تولیدشان می دهد.

5. همکاری می تواند راه حل های کاهش زباله را پیش ببرد

شرکت‌ها در سراسر زنجیره ارزش در بسیاری از ابتکارات پایداری و نوآوری، از جمله اتلاف صفر، همکاری می‌کنند. آنها برای شناسایی مناطق متمرکز و توسعه راه حل هایی برای حمایت از تلاش های کاهش زباله با یکدیگر همکاری می کنند. به عنوان مثال، ما در حال همکاری با پوکا توانمندسازی کارگران در تولید مواد غذایی با ابزارها و آموزش های مورد نیاز برای تسریع فرآیندهای ضایعات صفر در کارخانه های تولید مواد غذایی.

از طریق این مشارکت، که توسط فناوری هدایت می شود، نیروی کار قادر خواهد بود کارایی در تولید مواد غذایی را افزایش دهد، تصمیمات آگاهانه بگیرد و در نهایت ضایعات محصول را به حداقل برساند. این بخش مهمی از سفر ما برای کمک به مشتریانمان برای افزایش پایداری در طول تولیدشان است.” روبرتو نتیجه گیری می کند.

در تولید مواد غذایی و آشامیدنی، هر چیزی که ارزشی ایجاد نکند، زیان محسوب می شود. برای دستیابی به اتلاف صفر، طرز فکر صحیح و تصمیمات درست می تواند باعث تغییر در سراسر سازمان شود. ابزارها و فن‌آوری‌های دیجیتال می‌توانند نقش مهمی در این سفر ایفا کنند، اما تولیدکنندگان مواد غذایی می‌توانند فهرست بلندبالایی از شیوه‌ها را به عنوان بخشی از استراتژی اتلاف صفر خود اتخاذ کنند. و همه اینها باعث تولید مواد غذایی کارآمدتر و پایدارتر می شود.